Zordur vedalar.... Şiiri - Mavi Düşler

Bir evladın hayatta en büyük korkusudur.
Korkuları ile bir gün yüzleşmesi
Her okunan sela yüreğinde bir iz bırakır.
Her gördüğü cenaze arabası,
Garip bir burukluk bırakır.
Aklına bile getirmek istemez.
Korkuları büyür büyür de dile gelmez.
Her çalan telefon yüzde bir gülümse bırakır
Zaman geçer küçük çocuklar büyür.
Gün gelir en ağır sorumlulukları alırlar.
Korkuları ile yüzleşme zamanı gelmiştir.
Daha çok erken zamandır oysaki
Bu sefer kaçış yoktur.
Yürekte tarifsiz bir acı
Açılan her kapı ellerden alınan umutlar
İki dakikayı bir ömre sığdırılabilinir midir ki
Sığdırılıyor her ne kadar istemesekte
Güler güzlü heybetli güçlü duruşu
Görmeye alışık olduğumuz ilk kahramanımız.
Boylu boyunca hareketsiz yatışı
Bir kez daha yaralıyor bir evladı.
Ellerinizle dokunduğunuz sıcacık bir yüz
Yanağa kondurulan her öpücük
Bu sefer tepkisizdir.
Duygu dolu sevgi dolu bakan gözler yoktur.
Derin bir uykuya yatan bir can.
Canınızın bir parçası bu sefer duymaz söylenenleri.
Gözlerini aç ben geldim dersin.
Tepki yoktur gözler açılmaz.
Seni çok seviyorum dersin.
Gelen bi cevap yoktur.
Ama bilirsin ki her daim yanındadır.
Nefesi ensende hissedersin.