Zordur Delili Şiiri - Evrim Evrensel

Delili dilinden akan ırmaklar,
Sulanır ki yeşersin kuru,topraklar.
Kimi ağaç vardır dökmez yapraklar,
Bunların içinde sır dır Delili.

Görünen insandır elbette adem
Nadan bilmez yolun ayağı kadem,
Erkanın içinde tarik'sin madem,
Yola düşenlerde vardır Delili

Gördüm ki an içinde zamandır,
Nahakka duruşu, bakış Yamandır,
Özü kalendere servet samandır,
Bakar kör olana kârdır Delili.

Yazdım satırında,gördüm kitabın,
Mizanda kayıpsız senin hesabın
Ötesini gördüm açtım nikabın
Perde-i edepte zardır Delili.

Evrim Evrensel der bildim ben seni,
Canın kafesidir, zırhı, bedeni
Gönül terazimde tarttım ben seni
Kolay lokma sanma zordur Delili.

Beylikdüzü 15.11.2016.