Zordu Şiiri - Büşra Ocak

Zordu,
Söylenenler doğruydu,
Oraya giden yarasız dönmüyordu,
Gidişim olmuştuda dönüşüm olmamıştı,
Sen beni orda bıraktın,
Sendeki nasıl bir sevdaydı da beni sende bıraktın,
Kendime dönenedim senden gidemedim,
O şehre hapis sende tutsak kaldım,
Beni tutsak ettin önce,
Sonra bir başıma aç susuz koydun beni zindanlarında,
Zordu,
Ne seni orda yaşamak nede yüreğinde yalnız kalmak,
Ne kadar uğraştıysamda olmadı,
Ne kadar koştuysamda yakalayamadım,
Ne durdu dunya ne döndün bana,
Olmadı gökten üç elma düşmedi,
Biri senin biri benim biride aşıkların kafasına isabet etmedi,
Olmadı ağaçlar kuşlarla sohbet etmedi,
Kediler köpeklerle iyi geçinmedi,
Develer tellal, pireler berber olmadı,
Bir masalın kapağinda kaldı, ilk cümlesi olamadı,
Masal bilmediğinden yada sevmedeğindendi,
Sen bende kalmadın,
Beni senden bırakmadın,
Son sözünle uğurladın,
İyiler hep iyi kötüler hep kötü oldu,
Ben iyi kaldım sen kötü,
Masallarda ölüm yoktu,
Ben sende ölü, sen bende diri kaldın,
Masal burda bitti, hep mutsuz yaşandı.