Zordayım. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

ZORDAYIM.

Zordayım bu günler olmadık yerden
Aklıma bir şeyler geliveriyor,
Çıkası gözlerim ikisi birden
Adını anarken doluveriyor.

Geceler geçmiyor saatler yorgun,
Sabrımı tüketti, yediğim vurgun,
O gidişin var-ya, dünyaya dargın
Her gece uykumu bölüveriyor.

Unutmak mümkün mü geçmişi dünü
İlk defa elini tuttuğum günü,
Adaklar faydasız bu kör düğümü
Çözmüyor, gözlerim, dalıveriyor.

Duvarlar söylese gelse de dile,
Gözyaşlarım nasıl dönüyor sele,
Kimi gün hiddetten çıldırsam bile,
Özlemin aklımı çeliveriyor.

Küs durup kaçırma ipin ucunu
Kararlıysan gel al aşktan öcünü,
Ödemedin dersen vefa borcunu,
Yaşamak çekilmez, oluveriyor…

Ziya GÖKMENOĞLU
03 / Ağustos / 2003