Zorba Şiiri - Roj Özlem Aksoy

Bırak denize korkularını
Bomboş kalbinin açıklayamadığı sözleri
Gözetle uzaktan
Sütanalarını emdiğin gibi
Nefessiz
Beni affet de
Suçluluğuna arka çıkmayacak
Sbahlara
Feryadın kimsesiz
Ancak zorba oldun zorbaları öldürerek
Sonra seni öldürmelerinden korktun
İlk nefes zamanı
Uzun çağlar geçti
Upuzun koşarak
Bir adım gelebildin beri
Sadece uymaktı
İki sihirbazın birbirine desteği
Pek az sevilmiş yüreğinde
Huzurun ortakları kalıcı
Yüzüstü bırakınca gecelerin
Kaybolup gidince gündüzlerin
Anahtarlarını bile taşıyamadığın hazinelerin
Batınca yerin dibine
Ummuyordun seni de çağıracaklarını