Kavgam bitti, yenildim.
Köhnelenmiş bu barınağı terkediyorum.
Arkamda yarım kalan umutlar...
Önümde pişmanlık dağları...
Umutların, sevdaların rafa kaldırıldığı yerden
Tuğlasını kendim ördüğüm bu barınaktan gidiyorum.
Sahi gidilecek yer neresi?
Belli ki yol uzun.
Bu yolun durağı da yok!
Paslanmış ceketim ve ben
Gidiyorum.
Çırpınışların olmadığı,
Kimsenin kimseyi tanımadığı meçhul bir yer...
Zorbaların yıprantısı bu demek ki.
Kayıt Tarihi : 29.10.2023 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!