Zoraki Yasamak Şiiri - Abdullah Elci

ruzgar yuzune gulerken,
ruzgara gulmek,
icerken, sarhohsan,
duz yolda yurumek gibi seni sevmek,
soguk ya etraf,
usuyorum karanliginda,
dogrulari egilten sonsuzlugunda,
yakici gunesinin,
donduran sogugunda.
kagit, kalemle sevisemiyor artik...
ben, kelam edemiyorum.
cicek acmiyor bahara, yanlizligimda,
gunes isitamiyor, yazin ortasinda,
degmezler, deger buluyor,
karanlik, yalanlari ortuyor yoklugunda.
isigin yol gosteremiyor kayip rotalara,
sen, bulamiyorsun dogruyu aradiginda,
ben konusamiyorum artik,
ne bir, merhaba!
nede bir, elveda...
..........