sarkıtırken elimi vedamın balkonundan
iç taşım buğulandı hüznümün sağ kolundan
zayıflarım her gece yıldızlara komşudur
kuvvetimse her güne yenice bir kuşkudur
damıttım gözlerimi kuyusunda göklerin
tek başıma itildim göğsüne höyüklerin
hangi gün bana bir gün gülecekmiş bilemem
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta