....ve sende bu dünyanın ortaksın kaderine,
yüreğinde yangınlar içine düşeceksin.
çıkamadan bir kalbin en kutsal seferine
çığırtkan sevdaların doğurduğu bebeksin,
ve kim bilir ne zaman, nasıl büyüyeceksin....
Titriyor gözlerinde yalnızlığın çığlığı,
temkinsiz o gözlerden yaş olup düşeceksin.
güneşin ötesinde görmeden karanlığı
zoraki sevdaların büyüttüğü bebeksin,
...ve kim bilir ne zaman aşkı öğreneceksin...
Yükselen tüm değerler harcandıkça ilgiye,
unutmaki dünya da tek başınasın, teksin.
gül kokulu yüreğin yanıyorsa sevgiye
atılgan cesaretin ağlattığı bebeksin,
...ve kim bilir ne zaman, nerede güleceksin...
Kayıt Tarihi : 10.7.2002 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!