Kahve de oturmuş, üç beş adam.
O ne ki, ne göre, iki sima da bir gölge.
O ki, gölge ki, gölge,
Sekiz arşın, bir endam kendince..
Es selam, Es selam der, kahveli kendince,,
Dedik ya sekiz arşın bir endam kendince...
Öyle bir hesapcı, öyle bir hesapcı ki.,
Gölgeli, iğnesince ipliğince.,
O da Es selam, Es selam diyecek, ama nerdee, nerde.
O burnu nerde, nerde burnu, burnu nerde,
Burunsuzmuş,, Of 'umuş Of..
Onu da Trabzon da unutmuş..
Burun burun değil, sanki üç karış bir Mum muş.,
Olsun be anam, olsun., Öyle olmuşta böyle olmuş.,
Bizim de mayamız halis hamurumuzdan tutmuş.
O dediğin zoraki selam, bana da vurmuş.
Söylediklerimiz Şenol Kemal'in yerine olunca,,
Bu sefer çok tatlı olmuş..
(05.04.2007)
Kemal TaşyenenKayıt Tarihi : 5.4.2007 21:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Burnu Kaf Dağında olanlara sitem edip, kanıma dokununca bu şekilde Nacizane satırlarıma döküldü '' Bülbülüm '' isimli Şiir kitabımda da Yer almakta..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!