Zoraki İlişki Şiiri - Nurhan Göktürk

Bir kış günü dünya evine girdik onunla,
Sonsuz hayallerimizi,
Umutlarımızı paylaşacaktık.
Hep böyle güzel mi olacaktı! ...
Kapılar açılacak, gözleri gülerek,
Sözcükleri hasret mi kokacaktı? .
Çocuklarımızla şenlenecekti dünyamız.
Ama öyle olmadı! ...
Önce geç gelmeye başladı.
Sofrada yemekler soğudu,
Isındı, soğudu.
Sonra gözlerinde ki gülücükler söndü.
Sevdiğini bir kez bile söylemedi.
Masada iki yabancı gibi yendi yemekler,
İki kardeş olduk, sırt sırta yatarken.
Gizli gizli ağladım...
Yastık yüzleri şahidim.
Bir o duymadı hıçkırıklarımı,
Duydu belki, kadınca zayıflığıma verdi.
Ben hizmetçi, evimin kadını,
Çocuklarımın anası oldum.
Ama sevilecek biri olamadım.
Sevilecek kadar değerli...
Teypteki kasetini, masadaki gazetesini,
Şişedeki birasını daha çok sevdi.
İçin için hep kıskandım.
Rakibim oldu bilgisayar.
Onun önünde geçen saatler kadar
Önemsenmedim....
Ben konuşurken, o boş gözlerle
Duvarda ki çatlakları sayardı.
Arada bir dinliyor mu diye,
Soru sorardım, O 'ha' derdi.
Çatlaklar kadar var sayılmadım.
Gözleri hep uzakları arardı bakarken.
Başkasına baktı mı? Beni aldattı mı?
Bilmiyorum....
Elinin altında hazır bir kapatma varken.
Biz aynı yolda yürürken bile aynı
Yere gitmedik.
Pencereden bakarken bile,
Aynı şeyleri görmedik.
Ne zaman döküp indirmek, söylemek.
Haykırmak istedim,
Tüm anıların üstüne kapıyı çekip gitmek,
Karşımda hep o iki masum,
Boğazımda düğümlendi,
Çocuklarım babasız büyümesin istedim.
Ben her şeye onlar için katlandım...
Bir paket sigarada, kitaplarda.
Bir dünya kurdum.
O'na orda hiç yer ayırmadım.
O ise kasetlerini, birasını, gazetesini sevdi.
Artık beyaz tüllerden görünmüyor dünya
Pencerede ki tüller sarardı.
Ama gönlümüzdeki tüller bembeyaz.
Bana çok ihtiyacı var şimdi.
Nane limon kaynatacak,
Aksayan bacağına baston yapacak,
Ben nerde yanlış yaptım?
Sevilecek, özlenecek zamanı,
Nerde harcadım?
Ben nerde yanlış yaptım?

Nurhan Göktürk
(07.Ocak 2003 Antalya)