Alıştım bu gidip gelmelerine,
Ama sensizliğe HAYIR!
Vazgeçemedim her ayrılık gecesinde
Yatağında kokunu içime çekmekten…
Elim varmıyor dağınık eşyalarını toplamaya…
Sessizce “nerdesin? ” diye odaları dolaşmaktan yorulmadım halâ…
Sabahları öperek kaldırmalarım,
Kahveli sohbetlerimiz,
Başımı koyduğum omuzun,
Paylaştığımız sımsıcak anlar
Yine ertelendi bir başka mevsime…
Ya karlar topluyorum ardından,
Ya da sonbahar yaprakları gibi dökülüyorum.
Sen hep bahar ol gül yüzlüm
Sen hep deli rüzgâr ol es,
Sen hep nefes ol içimde,
Ben özlemle bekler, avunurum sesinle…
Kayıt Tarihi : 28.2.2011 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canım oğlum, her ne kadar belli etmemeye çalışsam da her gidişinden sonra hüznüm kalemime yansıyor...Bu şiir sana. Tıpkı diğerleri gibi...Seni çok seviyor, çok özlüyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!