Zoraki Şiiri - Ümit Kurtuluş Karakuş

Zoraki sosyalleşen bir toplumun içinde,
Devletin memurlarla süslemeye çalıştığı,
Çoktan kaybedilmiş bir kasabada karşılaştık seninle..
Kurallar vardı buluşmalarda,
Yemeklerde mesafeler..
Aşılamayacak duvarlar koydular önümüze;
Sen kuralcılarla baş edemedin,
Ben kurallarla..
Rol yapılan çaylı sohbetlerde,
Gizli duyguları süzgeçten geçirdik hep,
Geri kalan kuru hikayeler bakışmalara vesile olurken,
Sen görmemek için mücadele ettin,
Ben bakmamak için..
Yanlış bir zamanda, yanlış bir yerde karşılaştık seninle,
Sen beni taşıyamayacak kadar yorgundun,
ve ben seni anlayamayacak kadar aşık..
Kuralsız sevdalarımız oldu sonra ve kimse bilmedi hikayemizi.
Yıllar sonra bir uzak bakıştan fazla kalmadık hatıralarımızda..