Herkes bir yana devrilmeni ister,
gözleri üstünde, beklentileri ağır,
bir yandan çekiştirir seni yaşamın kolları,
bir yandan bırakmaz peşini kendi gölgelerin.
Hayata tutunmak zor zanaat bu devirde,
ne kadar da kaygan,
ne kadar da dik yokuşları…
Bir yanın umut,
bir yanın yorgun,
ve yollar hiç bitmez gibi.
Ya arsız olacaksın,
vurur geçer gibi,
kimseyi dinlemeden,
kimseye aldırmadan,
ya da gamsız,
görmezden gelecek kadar,
bir yaprak gibi, rüzgârda savrulup kaybolan.
rüzgar bahanesidir,
yaprak ağaçtan usanmıştır diyeceksin.
Ama yine de…
tutunursun işte,
bir yere, bir ana, bir anıya,
çünkü bilirsin,
hayat zor zanaat bu devirde,
ama yaşamaya değer.
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 17:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!