Zor zamanlarda aşka inanmak Şiiri - Yoru ...

Zor zamanların girdaplı sığınağıdır aslında aşk...Kurtarır mı tutsak mı eder kederlere bilinmez..Düşlerin kör yumak olmuş özüdür,çözümsüzlük daha bir arttırır gizemini...Tebriklerimle,muhteşemdi...

Harika bir şiir etkileyici...etkilendim.. usta kalemini kutluyorum+10.. selam ile.

ibrahim bey.şiirde yazdıgınız gibi insanlarda keşke hayata inansalardı.

aşk,bir çınar,
dallı budaklı,
aşk bir bulut,
gölgelik bulduğum..

ellerine sağlık abi,saygı ve selamlar...

mutlu görünmem için
aynaya bakıp ağlamam gerekir
o ağlayışlardaki hüznü yakalamak
bir istiritye kabuğunda gizlenmiş
akışkan mutluluklara dalmak
bir kum tanesi içinde gizli dünyamda
senin kudretin karşısında
kendimi cihangir bir herkül sanıp
o aczin fiyakasıyla bağdatı yakıp
bir kan pıhtısından peydahlanmış varlığım
aldanışlar çağında, beni sen sanarak
beynime zerkedilen nifakları aştım
aştım kerbela akşamlarını
aştım ezbere yaşayanların rüyalarını
binnur eden bakışlarda ayıldım
zorbela kurduğum bir çümle kaldı aklımda;
varlığımı var eden kudreti unutmadan
varlığımı var eden duygularımı utandırmadan
zor zamanlarda aşka inanmak,nedemek anladım..



AKÇAY-OCAK/2008

İbrahim Yılmaz

OLDUKÇA ETKİLENDİM YÜREĞİNİZE SAĞLIK DOST KALEM.

okurken cok derinlere daldim diyebilirim ,müthis satirlar

bu şiir için söylenecek tek 1 söz var:nefis

Zor zamanlarda aşka inanmak

gülmeyi unutmadan
ağlamayı utandırmadan aşk
gecenin ve evrenin huzurunda
aşkı kirletmeden zaman
zor zamanlarda aşka inanmak istiyorum.

beynime zerkedilen iblisin ruhunu
bir zorunluluk olarak taşıdım bedenimde
deniz gibi atardı ruhumdaki acıları zaman
arkamda bırakırdım
esmer gecelerde sarışın gözlerini,
önümde açelyalar
ve mutlu bir orman denizi
işte diyordum; aradığım gerçek burada
burada sana giden yolların haritası
labirent bir ormanda buharlaşırken ruhum
güneşin otağına oturunca aşk
süzülürdü kalbimin izbelerine
hayalimde kaybolan gerçek,
aktı, kanımdan tortulanmış yalan aşk
çölün serabını ağlatan
öfkeyi bana geri vererek.

geçtim,
arsız sevdaların solgun sayfalarından
indim beyhude akşamların caresiz hatıralarına
açtım yelkenlerimi
başakların terinden boşalan sevdalara,
tutuşan bir nehir miydi ki
içimde kabaran sen
indim esmer bir kadının
zonklayan şakaklarına,
orada bir tılsım değildi aşk
ivme kazanmış
bir hayatın güzelliğiydi yaşamak.

geceyi koklayarak hissedenler
özgürlüğü siper ederek yaşıyorlarsa
korkak bir nara atar vicdanlarının asi sesi
öfkenin seli gündüzün hırsına.
yaşıyorsak bizlerde varız derler
örselenmiş duygularıyla
vitrinlere kederli bakarak
onlar ellerini oğuştururlar
hayatın derin akışlarında,
aslında onları
uzun soluklu bir koşu bekliyor
uzayın koyu mavi bakışlarında.

mutlu görünmem için
aynaya bakıp ağlamam gerekir
o ağlayışlardaki hüznü yakalamak
bir istiritye kabuğunda gizlenmiş
akışkan mutluluklara dalmak
bir kum tanesi içinde gizli dünyamda
senin kudretin karşısında
kendimi cihangir bir herkül sanıp
o aczin fiyakasıyla bağdatı yakıp
bir kan pıhtısından peydahlanmış varlığım
aldanışlar çağında, beni sen sanarak
beynime zerkedilen nifakları aştım
aştım kerbela akşamlarını
aştım ezbere yaşayanların rüyalarını
binnur eden bakışlarda ayıldım
zorbela kurduğum bir çümle kaldı aklımda;
varlığımı var eden kudreti unutmadan
varlığımı var eden duygularımı utandırmadan
zor zamanlarda aşka inanmak,nedemek anladım..



AKÇAY-OCAK/2008


aşk yaşanmadan anlaşılmaz varolmak evrende en güzel duygularımızla ve onları dize dize mısralarda yansıtan o güzel yürekler değilmidir .Hayatı güzellikleriyle yaşamak.Teşekkürler.

geçtim,
arsız sevdaların solgun sayfalarından
indim beyhude akşamların caresiz hatıralarına
açtım yelkenlerimi
başakların terinden boşalan sevdalara,
tutuşan bir nehir miydi ki
içimde kabaran sen

Yureginize saglik,harika bir siirdi kaleminiz daim olsun

Şiirinizin hikaye bölümüne aldığınız kısmı en anlamlı ve vurgulu yeri.yürektentebrikler.