Zor Zamanlar Şiiri - Zülfü Kılıç

ZOR ZAMANLAR

Sanki her şey daha dün gibiydi
Aylardan eylül'dü
Vakitler dar zor zamanlardı
Uzak diyarlara sürgün edilmiş gönlün
Gölgenin bile terk ettiği karanlıklardaydı
Yüreğin efkarlı sözlerin sitemkar
Dilin vurgun yemişçesine suskundu
Başında toz duman bir sevda
Susarak geçmeyen hüzünlerin
Kirpiklerinden gözyaşı olup akıyordu
Bir bavula sığdırılmış
Gönlündeki hatıraların anılarınla
Umudun çıkmaz sokaklarda kalmıştı
Derin kısık bakan gözlerin sisi puslu
Yüzünde yılların yorgunluğu vardı
Kestane rengi saçlarına
Nakış gibi tel tel beyazlar düşmüştü
Gizli Bahçende
Mavisinden hayaller kurarken
Sanki her şeyi zamana bırakmıştın

ZÜLFÜ KILIÇ