Zor Yıllar Şiiri - Sibel Onbaşıoğlu Varol

Allah göz vermiş göresin diye
Kulak vermiş duyasın diye

Görmeden bakma
Duymadan dinleme

Anla be anla!

Ot değilsin,
Bir saksıda yetişmedin...

İçinde hissetmelisin öğütüldüğünü, bak evrenin duygusu yok, acıması yok, ihtiması yok! Ne verdiysen onu alıyorsun...

Peşinde koştuğun kendin olmalısın... Çünkü insan en çok kendisine yabancıdır... Bildiğini sandığı herşey yalan ya da yanlış... İnadına itibar eder yine kendisine...

Çünkü, göz aynı göz, akıl aynı akıl, ayna aynı ayna...

Bakar bakar durursun... Alıştığın, bildiğin, anladığın kadar değildir evren... Eğer kendini içinde hissetmiyorsan ne kadar küçük olduğunu anlayamıyorsun!

Başkasının aklıyla düşünebilir misin?
Ya başka birinin gözü ile bakabilir misin?
Başka birinin kalbiyle sevebilir misin?

İşte bunu yapabildiğin ölçüde yalnızsın ya da değilsin...