Değilsem de Ârif anlarım gardaş!
Ne anlatır susuş, ne söyler bakış!
Sanırdım yoldaşsın, sanırdım sırdaş,
Öyle bellemiştim, öyleydi nakış!
Demek insan bazen yanılıyormuş,
Münâfıkta dosttur sanılıyormuş.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
