Hayat çalışmadığım yerlerden
Zor sorular çıkarıyor karşıma.
Kastı ne bilmiyorum.
Bilmediğim şeylerle mi ölçecek
Dağarcığımın nelerle dolduğunu?
Ben anlamaya çalıştıkça
zorlaştırıyor,
öğrendiklerim yaramıyor bir işe.
İnsanlar yararlanmıyor
bir başkasının deneyiminden.
Cahit Sıtkı ,
"Meğer ateş yakar, su insanı boğarmış."
dememiş miydi?
Biliyorum kafa vurduğumda
duvara hasar vermez,
kırılan kafam olur yalnızca.
Ama gel de vurma duvara,
Atma trene kafanı ve kırma.
Aşık olma,
İnanma,
Güvenme,
Bırak boş kalsın kolların,
Hem de yüreğin.
Serseri olma.
Olur mu kardeşim.
Ne tadı,tuzu olur o zaman hayatın.
Boşver sen,
Kır kafanı, burkulsun için,
Acı çek, acı tatlıdır.
Acı çekmeden pişer mi yürek
Yüreğe kor gerek
Duygularla yaşıyorsan akla ne gerek?
Kayıt Tarihi : 27.4.2018 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!