Zor Sınavda İnsanlık Şiiri - Emel Cengiz

İnsanlar paylaşmıyorsa yüreklerindekini
İfadeden mahrumdur beynindekileri
Kıskançlık çaresizliğinin sürgünüdür
Sevgi dolu olmak, aşılmışlığın ödülüdür
Mimik incitir, söz incitir
Tepkisizlik yavaş yavaş tüketir
Boyun eğmek istemezsen bu saçmasapan düzene
Evrende yokolsan da kimene
Öğretmezler, yardım etmezler
Her zaman yanlışlara düşülsün isterler
Paylaşmak başarının temel taşıdır
Tek bireyde odaklanmak kaybın başıdır
İnsanlık zor sınavın eşiğinde
Değerler yitirildi, uğraşmıyorlar bile
Çıkar önde gelen tutkular zinciri
Saklıyorlar bildiklerini, eğitmiyorlar bizi
Ayak uyduramıyorsun bu içten pazarlıklara
Aydınlık ufuk arıyorsun, oysa kapkara
Sorguluyorsun acımasızca kendini
Kahrolası düzeni sen de öğrenmedin mi?