Zor Şey, Çaresizlik Şiiri - Kadir Güler

Ne zor şey çaresizlik.
Ulaşamamak yada hiç dokunamamak.
Veya hiç hayal edememek.
Rüyalarında bile düşleyememek.

O ipek saçlarına dokunamamak ellerinle.
Okşayamamak gül yüzünü.
Ne zor şey ümitlerin tükenmesi.
Kapıların bir bir açılmamacasına kapanması.

Hani! en zor günlerinde yanındaydı!
Ne oldu? gözlerin kızardı yine.
Akıyor kar tanesi gibi yaşlar.
Umutların tükendiği yerde ayrılıklar başlar.

Kim söndürdü ışıkları, neden böylesine karanlık.
Yok mu bunun bir çaresi.
Ayrılık zor şey ayrılık.
Yine sonu yalnızlık.

Ulaşamıyorsan artık ona, aranızda varsa sıra dağlar.
Sevgilin yanında olmazsa, kırmızı güller neye yarar.

Ne zor şey çaresizlik.
Ulaşamamak yada hiç dokunamamak.
Veya hiç hayal edememek.
Rüyalarında bile düşleyememek.

O ipek saçlarına dokunamamak ellerinle.
Okşayamamak ipek yüzünü.
Ne zor şey ümitlerin tükenmesi.
Kapıların bir bir açılmamasına kapanması.
Elinden bir şey gelmemesi.
Bile bile ölüme gitmesi...