35 Yıl kadar gerilere gidelim..
Bakalım dağarcığımızda neler varmış?
Hep anarım gündüz gece,
Dilimdesin hece hece.
Çözülmüyor bu bilmece,
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Çağrı geldi asker olduk,
Bitirince işi bulduk.
Şimdi bir çift söze kaldık;
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Yalnızken de geçerdi gün,
Ben değilim şu gördüğün.
Nerde kaldı bizim düğün?
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Daha yaşın erecekmiş,
Baban izin verecekmiş.
Anan çeyiz dürecekmiş;
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Çok zorluklar yaşadık biz,
Ağır yükler taşıdık biz.
Yaraları kaşıdık biz;
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Biraz anan, biraz baban..
Sıradalar ninen, deden.
Her ağızda başka neden,
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Beşibirlik istiyorlar,
Malda gürlük istiyorlar.
Evde dirlik istiyorlar;
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Yaklaşıyor düğün günü,
Ben tükendim, bilmem seni.
Kolaysa gel, sen sev beni;
Ne zor şeymiş seni sevmek!
Kayıt Tarihi : 21.5.2010 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Su gibi akıcı bir şiir olmuş.
Sevgili kardeşim Esat Anık,
Kudretli kaleminiz 35 yıl öncesinden kudretini hissettirmiş.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum muhteşem şiirin ilk yorum ve tam puanını gönderiyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)