Kalem yazar, ben yürekten yanardım,
Her satırda, her hecede kanardım,
Birde okur iken, ağlar sanardım,
Zor sevgisiz kalbin, gözünden düşmek…
Bu kalem kolayca, yazar mı sandın,
Her hecede gönül, bağında yandın,
Acep hangi söze, cilveye kandın,
Zor sevgisiz kalbin gözünden düşmek.
Onlarla aşılmaz dağları aştım,
Bilemedim neden düz yolda şaştım,
Bir zaman gözünden süzülen yaştım,
Zor sevgisiz kalbin gözünden düşmek.
Sanma ki her anı seninle dolu,
Kim bilir kaç yöne ayrılır yolu,
Belli olmaz onun sağı ve solu,
Zor sevgisiz kalbin gözünden düşmek.
15.07.2001/18:45
Bedri Kenan KaraalKayıt Tarihi : 4.12.2006 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!