Zor Sevda Şiiri - Ayten Özgün

Seni bu ömrüme sardım saralı,
Bazen ölü oldum bazen yaralı.
Solmaya yüz tutmuş sevdalar suskun ,
Birden alevlendi bu deli gönlüm.

Aşka susamış gecenin kucağında,
Sonsuzluğa çağırır senin bu sevdan beni.,
Sadece senin ismin dökülür dilimden,
Sevdadır bunun adı herkesi farklı vurur.

Gidişinle mahvolan ben ,
Yinede yalnızlığa merhaba diyorum.
Benimle olmayacağını bile bile ,
Seni ölümüne seviyorum .

Yazdığım tüm şiirlerimi giz mahsenine gömüyorum,
Umutsuz yarınlarıma umut besleyişimi,
Yalnızlığa eş tuttuğum tüm hayallerimi,
Hüzün denizine döküyorum.

Puslu bir pencereden izlemişim mutluluğu,
İçime hapsettiğim kimsesizliğimi.
Sanırım artık zamanı geldi,
Gecikmiş bir vedaya kucak açmaya.

Dur başım dur dönme sakın ,
Bilmezmisin bir kere görsem gözlerini,
Vaz geçer kollarına koşarım.
Doğma güneş bu gün doğma,sakın,
Uyanmasın solumu dağlayan acılarım .

Ayten Özgün
28:01:2018