Bolluğun bereketin ortasında,
kıraç kalmış ,yokluğa doğmuş bu şehirde
gözlerimin önünden geçerken tüm hayatım seni düşündüm durdum...
Bazı hayatlar ve şehirler zordu.Zor şehirde seninle yaşamak daha zordu.Şehir bunu telafi edecek yolu sessizlikte bulmuştu ve günleri öyle ya da böyle geçiyordu.
Biz ise seninle her gün aynı çukura düşerken,yıllar su gibi akıp gidiyordu ama
hiçbir zaman pişman olmak ta istemiyorduk.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta