Zor Olana Talibim Şiiri - Haydar Okur

Güneş ki,
Gecelerin karanlıklarını oyarak şafağına ulaşıyor.
Ve sabahlar güneşi doğuruyor yenidenli günlere.
Tan kızılı saçların gibi...
Deniz ve gök; yeryüzünün yeşili ile kaynaşıyor ışık ışık...
Dağ buğusuna sarınmış gözlerin gibi...
Binbir renkli çiçekler ve gönlünün güzelliği gülüşlerine akışmış
Alev kızılı erguvani yüzünde, iki dilim nar kırmızısı dudakların,
Sevdiğine gel eder gibi...

Gökçe tenin kan damlamış kar pembesi yanaklarına,
Güllerin en alımlısını kondurmuş...
Ve kaşlarının, kirpiklerinin gülüşü gözlerime...
Gün batımının ve gün dağumunun alaca karanlıklarda,
Denizlere ve ufuklara alev alev vuruşu gibi..
Umutlarıma göz kırpar gibisin karşımda
Hiç silinmeyen hayalin ve o cerence duruşun var ya
yüreğimiz benden sökerek alır gibi...

''nar-ul cehenneme! ! ! '' der çoğu kişiler.
Ürküntü verirler yüreklere sevda adına.
Oysa; yaşam
Derince bir yanışın siperlerinde saklı tutar kendini.
Bu yaşamın sırrı orada,
Tam karşımda...
Bu bir sır değildir artık.
Dumansız, alkor ateşten yükselen, masmavi bir alevdir o.
O bir yürek bekler,
O bir gönül ve sevda bekler içten içe...
Mavi alevli sıcaklığını yüreğime taşıyacak mış gibi...

Damarlarında
gönül ocağının alevi dolaşmayan gönül,
Gönül olabilir mi?
Ve bu gönül ateşinde pişmeyen yürek,
Sevdasını taşıyabilir mi
Sevda bu!
Sevi bu!
Yakmak ona, yanmak sevene düşer.

Sevmek ve sevi pazarcı malı değildir ki,
işportacı çığırtkanlığında
metre metre, dirhem dirhem satılsın...
O ancak,
Dumasız yanışlarda ve mavileşen sevda alevlerinde var olur.
Bunlar yaşanmadıkça,
Ne sevda sevda,
ne de aşk aşk olur.

Zorlukların insanıyım.
Zor olana talibim.
Sevmek ve aşk adına...

KÖMEN