Zor Olan Şiiri - Muhsin Bükücü

Çalışırken seni saklamaya,

Haberim yok, hissetmedim hiç! .

Dağlar devrilmiş omuzlarıma.

Layık olabilmek için dostluk duygusuna,

Haberim yok, hissetmedim hiç! .

Yüreğimde denizler doğmuş, akan göz yaşlarımla

Bir kumsala benzetirsek, yürüdüğüm hayat yolunu

Sahile vuran taşları ise dostluklara

Toplayıp ta avuçlarımda

Denize atmaya kıyamadığım

Birkaç güzel taştan birisisin!

Seni, altın harflerle kazıdım yüreğime

Unutmamak için, bir an bile olsa!

Bakışlarını nakşettim göz bebeklerime

Kıyamadım hiç, kapatmadım gözlerimi

Bir an için olur da unutur belki

Endişelendim vefasızlık gösterir diye...

Alıştım uykusuzluğa

Sancısı tutmuş bebeği dinledim durdum uzaklardaki

Bekçi düdükleri yokladı hep kulaklarımı

Ayyaşların bir köşe başında horultusunu

Sokak kedilerinin derin uykusunu

Dinledim hep, kırpmadan gözlerimi

Lakin...

Zormuş hasretin

Zormuş yokluğun

Alışamadım....

Alışamadım be gülüm!

Yalnız gecelerden

Acıtan, inciten hecelerden

Susuzluktan

Ekmeksizlikten

Zormuş be gülüm! .

Zormuş hasretin

Zormuş yokluğun

Çalışırken seni saklamaya,

Haberim yok, hissetmedim hiç! .

Dağlar devrilmiş omuzlarıma

Layık olabilmek için dostluk duygusuna

Haberim yok, hissetmedim hiç! .

Yüreğimde denizler doğmuş akan göz yaşlarımla.

Elbet bir gün düşeceğim aklına

Bir acılı bakış kaplayacak gözlerini

Dost özlemi saracak yüreğini

Ve... o zaman anlayacaksın

Yüreğin için de kolay olmadığını...