Fırtına sonrasındaki sessizlik hakim...
Yıkık döküklerden arda kalan, bir ben kaldım birde yüreğim...
Rehavet olabildiğince uzanmış pusuda....
Ne ilkbahar nede kış hepsi sakin....
Soğuk savaş yıllarında kalbim...
Yorgun, kırık ve darmadağınık...
Yapılanmam için zamanım var biliyorum...
Külçe vücut halindeyim,düşünüyorum...
Toplamak ne varsa hayata dair herşeyi çıkarıp atmak...
Yeniden başlamak kargaşadan uzak....
Belki zor olacak biliyorum, eskileri çöpe atmak...
Ve yürümek koşarcasına hız yapmak....
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 23:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!