Bir gün her şeyi bir kenara bırakıp başınız dik yürümeyi öğrenirseniz, arkanıza bakmamayı da öğrenin.
Her şey aslında birer hayal, gitmek kelimesi
Her şey duygu karmaşası yüzünden oluyor
Her şey zamana karşı dimdik duruyor
Zamanın oyunlarını izliyordum önceleri,
Bir çok kez analiz yaptım.
Bir çok kez kapadım kendimi
Bir çok kez susturdum kalemimi
Bir çok kez yenik düştüm
Şimdi kalemin, sözlerin elime yakıştığını anladığım zamanlarda yım
Ben artık her şeyin başındayım.
Ben artık gitmeleri bıraktım
Ben artık gülmeyi bıraktım
Suratın neden kırış kırış dediler, zaman dedim
Zamanı anlamak için her satırımı seri katil gibi ince ince işledim
Ruhumu bile işledim, bile bile işledim
Denklemleri, paranormal sonuçları işledim
Bildiğim tüm küfürleri işledim
Kalemi yazıyla buluşturmayı işledim
Altı saat boyunca bir odada bu zırvaları yaşarken, ne denli kalemi bırakabilirim.
Bırakmak nedir ki zaten
Bırakmak kolay değil zaten
Bırakmak, eskitmek değil mi zaten
Bırakmak bir kaç sima'yı es geçmek mı meşale
Dedim ya, artık yoluma bakıyorum
Dimdik yürümeyi öğrendikten sonra, sonrası geliyor.
Kayıt Tarihi : 25.10.2020 11:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!