Bir akşamın karanlığında kaybolmuş gözlerim dolu doluydu
Sessiz bir hayattı benimkisi ıssız adaların kıvamında
Suyla havadan başka ufak tefek tebessümler vardı
Bulutların koca evrendeki yalnızlığı basit gelirdi bana
Ben daha zordum …
Gece oldumu bir karanlık çökerdi sardunyamın üzerine
Benimkinden farksızdı zifiri bi sessizlik olurdu gözlerimizde
O susardı ben konuşurdum,o susardı ben ona su verirdim
Çiçeğimin yaprakları dökülmeye başladı bigün
Konuştum seslenmedi tek dostumda arkasını dönüp gitti
Mutluluklar sahicimiydi
..........
..........
Kayıt Tarihi : 10.1.2001 19:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!