güneş ve ayın sırayla gizlendiğini,derin uykuların uyanışlara dönüşünü,sen dolu saatlerin ağlama nöbetlerini getirdiğini...
'Yaşamak' derdin hep; 'Yaşamak doyasıya seni'.'Gülüşün' derdin; 'okyanus serinliği'.benim sevincimmiş, yüzüne vuran cemre, baharda açan çiçekmiş dallarda bakışlarım ve gün ışıltısının saçlarıma ait olduğunu söylerdin.
sensiz zamanların getireceği yıkımı,senli zamanlara terk etmeyi istedim.İstedim ki içim yeniden huzuru bulsun.Sensiz geçen zamanların cefasını çektiysem,dedim sefasını sürmeliyim,senin,benim,ikimizin.
Meğer ben bitirmişim bu aşkı.şimdi ikimizin ardından ne diyebilirim ki? ; Biz birbirmizsizliği çok iyi anladık,ama çok geç olduğunu,çok geç kavradık
Kayıt Tarihi : 27.12.2006 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!