Zor İş Vesselam Sevmek Şiiri - Belgin Yazar

Sevgi emektir…Yürek işidir…
Seven iyi günde sorunsuz seven değil,
Her şartta, her olumsuzlukta sevendir.
Beklemez şartların iyi olmasını sevmek için.
Kendi yaratır sevdanın temelini.

O olunca severim, bunu yaparsan severim,
Keşke şu şöyle, bu böyle olsaydı,
Hayat izin verseydi, demez seven kişi.
Ertelemez sevdayı da, sevdiğini sevmeyi de.

Git deyince gitmeyendir.
Sevgisi için emek harcayıp, savaşandır.
Kolayı seçmez seven,
Bilir sevdanın ve sevenin her savaşa değeceğini.
Uzakta kalıp ta, “Kim bilir nasıldır” diye, düşünmez.
Yanında olur sevdiğinin her ihtiyacı olduğunda.

“Ben yanında olurdum ama”…
Diye başlayan cümleler kurmaz…
Bir dağ heybetinde, bir ağaç sağlamlığında,
Okyanus serinliğinde, bebek saflığında,
Mavinin huzurunda, yağmurun bereketinde, olur sevgisi,
Bitmez, eksilmez, tükenmez…

Bilir bir yürekte yer bulmanın değerini,
Şımarmaz sevildiği için ve sanmaz,
Herkesin aynı seveceğini…
Anlık sevmez, ömürlük sever.
Yaşandığı sürece hayatı olur o sevda.

Önce kendi için sever ve direnir sevdası için.
Gitmez, gidemez gönderilse bile.
Her fırsatı, her şartı zorlar,
Olmayanı olur eder,
Sevdiği ile nefes nefese olmak için.

Sevdiğinin yüzündeki tebessüm tebessümü,
Yüreğindeki mutluluk mutluluğu olur.
İçi acır sevdiğinin canı yanarsa.
Hasta olduğunda canından bir parça kopar.
Bir şey yapamasa bile yanında olur sevdiğinin,
Kendini güçlü hissetmesi için…

Kolay değildir “Seni Seviyorum” demek.
Bedelini ödemek gerek o değerli sözün.
Hakkını vermek gerekir…
“Madem seviyorsun da nerdesin? ” dediğinde sevgili,
Verecek yanıtı olmalı insanın.
Hayat dememeli, şartlar dememeli…

Sözlerle yetinmez sevdalar,
Emek ister, savaş ister, güç ister,
Davranışlarının, sözlerinin arkasında duracak yürek ister.
Sevdiğinin elini, yüreğini, ruhunu bırakmamaktır sevgi.
Ama önce gerçekten sevdiğinden kendi emin olmalı ki,
Sevdiğine inandırabilsin sevdiğini…

Sevmiş olmak için, anlık mutluluklar için sevilmez.
Gerçek seveni ve gerçek sevdayı bulmak zor,
Bulup ta yitirmemek çok daha zor…
Dünya kurulalı her yürekte yer bulmaya çalışmış,
Kâh güldürmüş kâh ağlatmış.
Kimini pişman etmiş, kimini yaşadığına şükrettirmiş.

Ama en çok ta,
İnsan hasta ve güçsüz olduğunda,
Yanında bir seven olmasını istediğinde ve bulamadığında,
Boşluğunu hissettirmiş.
Sevgiyi bulan da şikayetçi, arayan da...
Zor iş vesselam şu “Sevgi” denilen kavram.

26.05.2010