Zor İmtihan Şiiri - Mehmet Yaş

İnsansan yüreğin yanar aslında,
Bir mazlumun yüzü gülene kadar.
Eşkal'inin hükmü bir yok faslında,
Sen kendi haddini bilene kadar.

Hakkın rızasına irşadın yetmez,
Bir işin edası niyetle bitmez,
Bütün zenginliğin on para etmez,
Bir dilim ekmeği bölene kadar.

Şu dünyada baki kalan gördük mü?
Sanki insan olmak büyük bir yük mü?
Kumsala çizilen bir resmin hükmü,
Dalgalar izini silene kadar.

Güneşin şuası bu nuru yayan,
Her rengin nüansı cismine şayan..
Hangi dağın ardı gözüne ayan,
Ufuk çizgisini delene kadar.

Herkesi bir ayrı müşkül sınıyor,
Kimisi üşüyor, kimi yanıyor..
Her firavun dünya benim sanıyor.
Azrail başına gelene kadar.

YAŞ der; bu ikrarın neresi nihan?
Bir devri – âlemin yurdu bu cihan,
Anbean sürüyor bu zor imtihan,
Ta doğduğun günden ölene kadar.

29.03.2017

29.03.2017