Ayakta durmak, nefes almak gibi
Bazen düşersin, görürsün dibi
Verirken, söylerken herkes iyiydi
Namerdi beslemek zor imiş meğer
Paramparça olmuş, gönlüm sonunda
Sabahı sayardım, gece yurdunda
Ne bilir ,ne derdim ,sanki umurunda
Acıyla buluşmak zor imiş meğer
Sararken yaramı canım yakmasın
Mezarım taşına dahi bakmasın
Affetmem diye de o hiç ummasın
Mahşere bırakmak zor imiş meğer
Kayıt Tarihi : 10.12.2020 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim değerli yorumunuza ,saygılarımla
Tebrik ederim.
Teşekkür ederim hocam,saygılarımla
Yaşamak, sadece nefes almak değil...
Bir de vermesi var!
İşin acı yanı...
Zorlaştıran insan...
Sevgisiz, bencil, yaraya merhem olmayan, tersine yara açan insan...
Maalesef zor Ali Kemal Bey...
Varlıktan yokluğa düşünce...Ve sona yaklaştıkça daha da zor, yaşamak..
Tebrikler...
Sürekli aynı duyguda olsak gerçekten zor hocam , şükür bir anlık duygu karmaşası ve hemen şiire dökülüyor,
Güzel yorumunuza gönül dolusu teşekkürler
Gerçekten inanmadıkları için ölünce insan nasıl dirilir ne yaparsak bize kar
Diyorlar işin özü budur benim gördüğüm gerçek inanan insan bulmak çok zor
Şiiri beğeni ile okudum kalemine sağlık tebrik ederim saygılar selamlar
Teşekkür ederim ,ben sizin şiirlerinizden ilham alıyorum okudukça ufkum açılıyor, ziyaretiniz için tekrar teşekkürler hocam,saygılarımla
Saygılar sunarım, başarılar dilerim, esen kalınız her daim.
Teşekkürler hocam güzel sözleriniz için ,saygı ve de selamlarımla efendim
TÜM YORUMLAR (5)