Zor Hayat Şiiri - Hıdır Yallı

Zor günlerin acısına vargücüyle dayanmıştı,
Yokluklar diyarıydı hiç umursamadığı,
Bazen pişmanlıklar duyardı yaşadığı hayatın,
Her sabah penceresine vuran güneşti,
Ona hayatı güzel, yaşanır kılan.
Acıların ikilemindeydi bir denklem gibi,
Bilincinin kara deliklerinde yol alan,
O acı, yokluk zamanların unutkanlığıydı,
Hep doldurmuştu zaman içinde benliğini,
Yoktu artık geleceğinden bir beklentisi,
Hala sürüncemelerde çekilmez bir hayat,
Ertelenmiş mutlulukların sevdasıydı yaşanan,
Ulaşılması zor sevdaların eteklerinde,
Geçmek bilmiyordu yosun karanlık geceler,
Varlığında yaşadığı bilmecelerdi hayat,
Kör noktasında öten bülbülün çilesi gibi,
Yuvasında bitkin düşerdi gün biterken,
O soğuk karlı günlerin pervasızlığında
Geçip gidiyordu çilesi dolu hayatı,
Birlikte yaşamış şahidi olmuştum,
Ayırdına varmıştım gerçekle yalanın,
Ve serüvenlerinde yaşadığım bu hayatın,
Zirvesinde dolanırken dilencisi olmuştum.