kurarken;
gerçekleşmesi zor hayalleri
yalnızlığın elçileri ter döküyorlar belli...
iyilerle kötüler arasında;
seçim yapma şansları olmazken
iki taraflı alıyorlar yaşam öğütlerini...
yorgun adım atsa da ayakları;
kısa yaşamda oyalanmak
ve kendine adil olmamak
can acıtanı gerçeği görmemezlikten gelişti...
oysa;
hep yanmalı ruhlarda cesaretin ateşi;
insan denen varlık.
hayatın her safhasında pişmeli.
14:49 27.02.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 27.2.2016 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!