Zor Günümde Yoktunuz Şiiri - Eliz Eliz

Zor günümde yanımda yoktunuz. O günün zor yanıda buydu.
Bazen zor günlerimizde bir omuz ararız ama gelmez, gelemez. Zaman zaman kafa dinlemek ya da nefis muhasebesi yapmak için yalnızlığı seçse de yaratılışı icabı eşe, dosta, arkadaşa ihtiyaç duyar insan. Hele zor gününde, kara gününde yanında yöresinde mutlaka birilerini arar. Kendisine yardımcı olmayacağını/olamayacağını bilse bile birilerini arar.
ve artık çaresizim.Nereye tutunsam düşüyorum. Hayat öyle bir oyun oynadı ki ağlamaktan alıkoyamıyorum kendimi.
Sarılıp ağlamaya çok ihtiyacım var. Bir eşim dostum çalsa kapımı şimdi. Sımsıkı sarılsa, ben buradayım dese.
İliklerime kadar hissettiğim yalnızlık soğuk duvarlar arasında daha çok tokat çarpıyor.
Kime ne yaptım diye sormadan edemiyorum.
Sahi kime ne yaptım? Zor günlerinizde ter akıta akıta koştuğum için mi?
Gözyaşlarınızı gözyaşlarımla birleştirdiğim için mi yanımda olmadınız?
Soğuk duvarlar üzerime geliyor artık. Güçsüzüm, çaresizim, bitkinim.
Tek bir ele ihtiyacım var.
Kırgınım herkese, her şeye...