Zor Günüm Şiiri - Zülfü Evin

Yokluğunun yoksulluğunu taşırken tende,
Biraz tükenmişlik biraz da umutsuzluk var bende.
Yıllarca dost olduğum sırlara ihanetim bugün,
Sonsuzluğu arzuladığım gecenin sabahı dün...
Zor günüm, sensiz geçen günler içinde;
Sürgünüm kapalı gönül bahçende.

Ulaşılmazlıkların uzlaşmasını gördüm hudutlar diyarında,
Bir rüzgar uğultusuna kapıldım güneyler baharında,
Bir leyla çölünde bir şirin garında,
İllerden illere savrulduğum günüm.
Zor günüm bugün, sensiz geçen günler içinde;
Yaralıyım, kuşattığın sevgi çemberinde.

Gecenin karanlığını bozan bir hilal var gökyüzünde,
Bir ömür feda edilecek tebessüm yüzünde,
Gözyaşı olmak da yeter simsiyah gözünde,
Bir hayale dalmakla geçti yine bir günüm.
Zor günüm, sensiz geçen günler içinde;
Özgürüm, tutsaklığımın başladığı gönül hücrende.