Zor Güne Kaldık Şiiri - Cihan Adıgüzel

Çoğaldı kulların feryadı, zarı
Gönüller perişan, har güne kaldık
Talan aldı gitti eldeki varı
Şimdi kıt kanaat, dar güne kaldık

Vicdanı kurudu zalim nadanın
Şanı arttı kula zulüm edenin
Kıymeti kalmadı, sözün, edanın
Bin türlü hilesi, var güne kaldık

Gücün yetiyorsa, çalış, gayret et
İki pulun varsa, iki daha kat
Zaman terse döndü, güç oldu hayat
Kıyamet misali, zor güne kaldık

Melül durma sefil diye ezerler
Ardın sıra türlü bühtan dizerler
Doğru giden düzenini bozarlar
Düşkünü dışlayan, hor güne kaldık

Kul cihan bu zulmet elbet durulur
Şer peşine koşan bir gün yorulur
Divanı mahşerde hesap sorulur
Cehennemde yanan, kor güne kaldık.