Zor Gelir Şiiri - Necla Polat Hasbutcu

Acizim affına muhtacım Rabb'im
Nefsimle huzura varmak zor gelir
Halden hâle girer çevrilir kalbim
İman üzerine kurmak zor gelir...

Şu azgın nefsimin gözü hiç doymaz
Yoksulun tasına bir çorba koymaz
Ezanlar okunur kulağı duymaz
Benlik zincirini kırmak zor gelir...

Dünyanın tüm mülkü kendinin olsa
Ambarlar buğdayla tahılla dolsa
Nefsine köleyse namaz da kılsa
Ekmeğini bölüp vermek zor gelir...

Yokuşu tırmanmak nefise ağır
Tek yardımcın Allah, Mevlayı çağır
Hakkı görmez gözü öğüde sağır
Çilesiz kemale ermek zor gelir...

Boş gezer kovanda bal vermez arı
Dünyalık kazancı sanıyor kârı
Hoş görünür kula cehennem narı
Cennetin gülünü dermek zor gelir...