Zor Gelir Şiiri - Mehmet Pekgöz

Zor gelir yaşadığın her anın,
Nefes alıp vermek bazen zor gelir...
Eşin dostun kalmaz sanırsın,
Yalnız kalmak insana zor gelir...

Dayanamaz derin bir ah çekersin,
Kalbinden bir demet derdi seçersin,
Sonra darlanır alır saçarsın,
Söylediğin derdi duymak zor gelir...

Sağlıkta değil, varlıkta seviyorsa seni,
Düşünme sen artık çekip gideni,
Yaşamayı seninle sevmiyorsa gayri,
Yaşadığı boş günler insana zor gelir...

Zor gelir felek, hayat zor gelir,
İnsan bu aklına türlü hal gelir,
İster ki yaşayıp mutlu olalım,
Haldan bilmeyenle ömür ZOR GELİR...