ZOR GELİR
Zor gelir insana
Kara geceler
Acıya yatmak
Gözü yolda
Bitmez bekleyiş
Bir ışık, umar aramak boşa
Gün gelir
Nasırlaşır yürek
Her şey, alışılmış döngüde yaşanır etrafta
Bebekler doğar
Mevsimler döner
Ay tutulur.
İnsanoğlu
Kaçan bir şeylerin peşinde gibi
Garip telaş ile koşar durur
Oysa o/na,
Uykusuz gözlerle
Yorgun ve yılgın
Hissetmeden açlığı
Duymadan susuzluğu
Yaz ortası kış
Gündüz de gece
Memlekette sıla
Yaşamak gibi
Yitirir manasını
Her şey boş gelir
En deli yangının orta yerinde
En dişli tayfunda boylu boyu…
Varıp gidesi gelir
Yıldızların ardından...
1999, Öznur Karayumak
Öznur KarayumakKayıt Tarihi : 28.11.2008 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim Alaaddin bey. Var olunuz.
Teşekkür ederim Bilal bey. Var olunuz.
TÜM YORUMLAR (4)