Çatı arası anılarına sığındığım bu zindan gecede,
Soyunurken acıların çıplaklına kuytu bir yerde,
Dönüşü olmayan yolun başında acının ilk durağındayım,
Yetim kalmış çocuk hasretinde dudaklarım öpmelere,
Serildim sere serpe özlemimi alıp koynuma,
Göğsümde uyuttuğum sevdanın sıcak nefesinde,
Loş sokaklarla vuran lambaların ağır gölgesi,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta