Zor Gardaş Şiiri - Erdal Ebem

Evlad-ı terbiye, yıktı belimi,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.
Her yaşı değişik, büzdüm dilimi,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Rahmandan hediye, kıramam dedim,
Yeri geldi sustum, sözümü yedim,
Şaşırdım halime, bilmem ne edim,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Çocukça ruhuna sığmaz bu alem,
Bambaşka dünyası, anlamaz kelam,
Aynaya baktıkça görmüşüm elem,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Asırlar değişmiş olduk emtia,
Tazecik zihinler, dolmuş entrika,
Ah bu Avrupalı, ah ah Amerika,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Atadan kalanlar yaramaz işe,
Oyunlar tükendi kalmamış köşe,
Kahırlar yük oldu, gamsızlık neşe,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Konuşmak kar etmez, nasihat boşa,
Zamane genç işte, keyfince yaşa,
Saygıda kusur mu, ne demek haşa,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

Umut bekler millet, eğitim yüksek,
Dert etmez vatanı, dinlemez tümsek,
Söz geçmez firgatli bilmem ne desek,
Baba olmak böyle ne zormuş gardaş.

27.11. 2018
Aşık Firgatli/Erdal EBEM