Zor Erkek, Şiiri - Cağlar Akarsu

Zor Erkek,
...
Dünya! !
Sırtladı kazak erkeklerini,
Yaylarından boşaldı oklar,
Bir süvari çılgınca dizginledi
Şaha kalktı, birden atlar,
Küheylanlar dolu dizgin,
Toynaklar altında inledi toprak,
Elinde uzun bir mızrak,
Fırlattı, fırlattı da
Bıraktı, gitti.
.....
Zor erkek,
Pamuk prensessin, atlı prensi,
Masalların içinden çıktı geldi,
Süzülürken beyaz bir at üzerinde,
Kaf dağındaki devler haykırdılar,
Cüceler dört bir yana kaçıştılar,
Meydan inlerken seslerinden,
Zor erkek, yılan gibi kıvrıldı da gitti.
....
Dinozorlar, zamana meydan okudular,
Uzun dillerinden ateşler çıktı
Kavurdu yaktı da geçti,
Tahakküm altına aldı her şeyi,
Ezdi-kırdı, yıktı da geçti,
Zor erkek,
Kalın çemberleri kırılmayacak,
Zincirlenmiş kocaman yüreği,
Cin Setti gibi aşılmaz,
Asırlar boyu meydan okudu,
...
Zor erkek.
Zor! !
....
8/tem/03
cağlar akarsu