Seni bu halde böyle görmek,
Teselliyi kadehlerden beklemek,
Bir hiç uğruna terkedilmek,
Bu çileyi çekmek, zor dostum zor.
Bırakmışsın kendini öylece,
Mücadele etmiyorsun niye?
Ümitlerin mi kırıldı diye,
Yeniden başlamak zor dostum zor.
Sanki dünyada tek sen misin?
Sende sevilmek istemez misin?
Bir bekleyenin olmasını istemez misin?
İsterim ama, zor dostum zor.
Bir daha bunları yaşarım diye mi?
Dert üstüne dert eklerim diye mi?
Unutmuşken tekrar başlarım diye mi?
Olsada, olmasada zor dostum zor.
Neyime yetmez ki bunca çile,
Yoksa bir daha mı ekleyeyim niye?
Belki çıkar bir Allah'ın kulu mu diye,
Zor dostum zor, oda zor.
Aşıklar dertleştiler,
Ali GÜL'ü söyleştiler,
Bir dilekte ona dilediler,
Lakin, 'zor dostum zor' dediler.
29.05.1990 Salı Kastamonu
Ali Gül 2Kayıt Tarihi : 7.10.2006 06:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üniversite 1. sınıfta yazılmış ve yanlızlık vede çaresizliği anlatan bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!