Zor dostum Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Zor dostum, zor bu hayatın yolu,
Dikenli dikenli, taşlı topraklı.
Gel-gitler içinde akıp giden kader,
Bazen gülü verir, bazen dikeni.

Derman arar, çırpınır insan,
Yürekte umut, gözlerde yaş.
Karanlık anlarda içimizi aydınlatan,
Bir umut ışığıdır dostum, yavaş.

Hayatın yokuşları sarp, çetin,
Bazen yorar, bazen kırar .
Ama unutma, her çıkmazın sonunda,
Bir çıkış, her kapalı kapının ardında.

Zor dostum, zor ama vazgeçme,
Güçlü ol, yolunda yürü devamla.
Yağmurun ardından güneş parlar,
Zorluklarla dolu da olsa hayatla.