Mahallemin ışıkları yalnızlaşmış artık
Telefon kulübeleri önünde kuyruklar
Boza satan ihtiyar, simitçi çocuk
Bırakıp da gitmişler sokakları, sessiz evler aydınlığına
O mazideki muhallebici koca bir yalnızlık bestesi şimdi
Ayrılıkların uğrak yeri sahil bankları, serseri yatakları
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Şiir güzel,duygular güzel,istekler güzel...
Güzel de,o zor değil dediğiniz şey çok ,ama çok zor Ender Bey...Şiirinizi ve duygularınızı kutluyorum,saygılarımla,
Ünal Beşkese
Keşke ...keşke demek faydasız ama yine de umudumuz olsun içimizde...teşekkürler şiire...sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta