Zor Değil Şiiri - Mevlana Karakuş

Düşerek her cephe, dağılsa ordu
Savaş gün batmadan, geri bakmadan
Asırlardır bu sancak ellerde durdu
Bil ki düşmeyecek, sen bırakmadan

Aşk ile, gönülden yapılır sefer
Hak için çırpınan yürek nefer
Biliriz ki gelmez beklenen zafer
Vücutlar dağlanıp, kanlar akmadan

Gerek yok boş yere feryada, aha
Kapılma yeise, güven Allah’a
Erişiriz elbet bir gün sabaha
Boğulmaz karanlık, bir mum yakmadan

Sakın ha! Deme ki bitti umutlar
Çöktü üstümüze kara bulutlar
Yok olup tükenir cümle haydutlar
Yeter ki batılla savaş korkmadan

Yaşam dediğin şey nefes almak mı?
Eğlenip felekten bir gün çalmak mı?
Gamsız ve kedersiz her dem gülmek mi?
Davranmalı ecel belin bükmeden

Kaplamış yolları dikenler, taşlar
Akmakta gözlerden kan ile yaşlar
Şahlanalım! Eğik durmasın başlar
Varılmaz menzile yola çıkmadan

Aldanma yarına, bugünden gidelim
Kalkanım göğsümdür silahım elim
Size yaşam düşsün; bizeyse ölüm
Gün doğmaz tepeden çile çekmeden

Zor değil, eğilir önünde dağlar
Zor değil, yeşerir sümbüller bağlar
Zor değil, değişir seninle çağlar
Yeter ki yolunda yürü bıkmadan