Hep güneşin doğmadığı tarafta beklemisim senin o yüreğimi aydınlatan ilk ışıklarını ...
Kor bir ışıkla aramisim karanlıklar içinde, ezip geçtiğin sevdami .
Ve her uyandığımda kabus sandığım gerçeklerinle tekrar tekrar uykuya dalmisim .
Ne yazıkki sen uyudugumu sanmıştin.
Fakat ben bir daha gozlerimi aralamamistim ...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta